๒๓๗
ใจเบาใจห้ามยาก... ใจฉันท์
ใจเกิดเวลาฉกรรจ์.............
กาจแท้
ใจใดคิดผ่อนผัน................
ชอบใส่ ตัวนา
ใจดั่งนี้ยิ่งแล้.....................
เลิศให้สุขเกษม ฯ
คำแปลศัพท์
ใจเบา--
ไม่ยั้งคิด, เชื่อง่าน, ใจกลับกลอก
ใจห้ามยาก--
ใจดื้อรั้น,ดื้อดึง
ใจฉันท์--
ใจชอบสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ใจเกิดเวรา--
ใจที่เต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท
ฉกรรจ์กาจแท้--
เหี้ยมหาญ,ดุร้าย
คิดผ่อนผัน--
คิดแสวงหา,ขวนชวาย
ชอบ-- ความดี,คุณความดี,
สิ่งมีประโยชน์,บุญ
ถอดความ
ธรรมชาติของจิตมักหลุกหลิกรวดเร็ว
ห้ามยาก มักหมกมุ่นกับอารมณ์ที่รักที่ชัง
ยามโกรธก็มักจะร้ายกาจอาฆาตจองเวร
ถ้าฝึกใจให้อ่อนเอนฝักใฝ่ในทางคุณงามความดี
ใจเช่นนี้จะประเสริฐก่อให้เกิดสุขเกษม
No comments:
Post a Comment