๖๔
พระสมุทรไหวหวาดห้วย คลองสรวล
เมรุพลวกปลวกสำรวล........ ร่าเร้า
สีหราชร่ำคร่ำครวญ.............
สุนัขเยาะ หยันนา
สุริยส่องยามเย็นเข้า.............
หิ่งห้อยยินดี ฯ
คำแปลศัพท์
พระสมุทร--
ทะเล
ไหว--
สั่น,สะเทือน
หวาด--
สะดุ้งกลัว,หวั่น
สรวล-- หัวเราะ
เมรุ--
ภูเขากลางจักรวาล,ภูเขาใหญ่
พลวก--
พังทลาย,ยุบตัว
ปลวก-- จอมปลวก
สำรวล--
หัวเราะ
ร่าเร้า-
ร่าเริงดีอกดีใจ
ร่ำ-- ร้องไห้
คร่ำครวญ--
ร้องร่ำรำพัน
สุริย--
พระอาทิตย์(คำนี้อาจเป็น สูรย์ ก็ได้)
ถอดความ
เมื่อทะเลบ้าครั่งอยู่โครมครืนประดาห้วยคลองก็ครื้นเครง
เมื่อเขาพระสุเมรุเอนทรุดไปเองปลวกเตี้ยต่างก็เริงร่าระริกระริกเร้า
เมื่อพญาราชสีห์คร่ำครวญโศกเศร้าเหล่าสุนัขก็ยิ้มเยาะเย้นหยัน
เมื่อสุริยะส่องแสงยามสายัณห์หมู้หิ่งห้อยน้อยก็พากันยินดี
(เมื่อเห็นผู้ยิ่งใหญ่กว่าตัวตกต่ำลงฉะนี้
ผู้ด้อยว่ามักจะดีใจว่าเองทรุดเสียทีก็ดีแล้ว
ที่นี้ถึงคราวข้าจะเผยอหน้าได้บ้างละ)
No comments:
Post a Comment