๙๕ ป่าใดไกลพยัคฆ์ร้าย... ราวี
ไม้หมดม้วยบ่มี.................
ร่มชื้อ
หญิงยศงดงามดี...............
ผัวหน่าย
เป็นที่หมิ่นชายยื้อ.............
หยอกเย้าเสียตน ฯ
คำแปลศัพท์
พยัคฆ์ร้าย--
เสือร้าย
ราวี--
รบกวน
ไม้หมดม้วย--
ไม้หมดเกลี้ยง
ร่มชื้อ--
ร่มเย็น
หญิงยศ--
ผู้หญิงตระกูลดี,หญิงที่มีฐานะดี
ผัวหน่าย--
ผัวเบื่อ, ผัวไม่รัก, ผัวไม่อยู่ด้วย
หมิ่น--
ดูถูก
ยื้อหยอกเย้า--
แย่งกันแทะโลมเกี้ยวเล่น
เสียตน--
เปลืองตัว,เสียเกียรติ, เสียชื่อเสียง
ถอดความ
ป่าไร้เสือร้ายคำรามคำรน
ไม้ทุกต้นจะถูกตัดทำลายไม่เหลือไว้เป็นร่ม
หญิงงามทั้งยศก็อุดม
แต่ว่าผัวหนีหน่าย
เป็นที่หมิ่นแห่งหมู่ชายที่หมายแย่งกันชมเล่น
No comments:
Post a Comment