๔๑๕. เห็นภัยใหญ่แต่ช้า จักถึง ตนแฮ

@เห็นภัยใหญ่แต่ช้า            จักถึง ตนแฮ

ปราชญ์ย่อมผันผ่อนพึง       หลบลี้

ภัยใดด่วนโดนตรง               ตราติด ตัวนา

ใจปราชญ์ปราศแสยงชี้        เช่นหล้าแลไศล ฯ

คำแปลศัพท์

แต่ช้า – ยังอีกนาน

ผันผ่อน – ค่อยคิดอ่าน,หลีกหนี

หลบลี้ – หลีกเลี่ยง,หลีกหนี

โดน – กระทบ, กระแทก, ถูก

ปราศแสยง – ไม่มีความหวาดหวั่น

หล้า – แผ่นดิน, พื้นดิน

ไศล - เขาหิน(อ่านว่า สะ-ไหล แต่ตามหลักภาษาต้องอ่านว่า ไส-ละ)

ถอดความ

เห็นมหันตภัยใกล้มาถึงตัว

บัณฑิตย่อมไม่เมามัว คิดผันผ่อนหลีกหลบ

แต่แม้จะต้องประสบกับภัยเฉพาะหน้าขึ้นโดยด่วน

น้ำใจก็ไม่ปั่นป่วน เปรียบได้กับแผ่นดินและขุนเขา