๓๗๖.พิมเสนมีรสเร้า เสาวคนธ์
ไปเกลือกกลั้วเกลือกล ใช่เชื้อ
เป็นไทยไป่ทำงนงามชาติ ตนนา
คบทาสท่านจักเกื้อ กับหน้าไฉนฯ
คำแปลศัพท์
พิมเสน—ชื่อเครื่องยาชนิดหนึ่ง ได้จากการบูรที่หุงกับเครื่องยาอื่นๆเป็นเกล็ดสีขาว
เสาวคนธ์—มีกลิ่นหอม
เกลือกกลั้ว—ผสม, ปะปน
กล—เคลือบแฝงอยู่
ใช่เชื้อ—ไม่ใช่ของชนิดเดียวกัน
เป็นไทย—เป็นอิสระแก่ตัว
ทำงน—ห่วงใจ,ยุ่งใจ
คบ—เข้าเป็นพวกกัน
ทาส—บ่วไพร่, คนรับใช้
เกื้อ—อุดหนุนม เจือจาน,เอื้อเฟื้อ,ให้ความสำคัญ
ถอดความ
พิมเสนเป็นของดีมีกลิ่นหอมชวนดม
แม้ไปประสมอยู่กับเกลือผิดประเภทกันย่อมไม่คู่ควร
เหมือนตัวเป็นผู้ดีแต่ไม่สงวนศักดิ์ศรีไว้ให้งดงาม
ไปคบกับขี้ข้าเลวทราม ใครเขาจะนับหน้าถือตา
No comments:
Post a Comment