๒๘๑.แม้ตนตัวเล็กเพี้ยง
ผุยผง
๒๘๑.แม้ตนตัวเล็กเพี้ยง
ผุยผง
ไกลนับโยชน์ดอนดง อยู่นั้น
คั่งคับทรัพย์สินพงศ์
พันธุ์ถ่อย ก็ดี
สุดขอบฟ้าเขียวกั้น
ทั่วแท้เล็งเห็น ฯ
คำแปลศัพท์
เพี้ยงผุยผง—เหมือนผงธุลีหรือฝุ่น
โยชน์—ระยะทางไกลปราณ ๔๐๐ เส้น หรือ ๑๖ กิโลเมตร
ขั้น –กั้น= คั่น
ทั่วแท้เล็งเห็น— ผู้คนทั่วไปย่อมรู้เห็น
ถอดความ
แม้จะเป็นคนตัวเล็กเพียงธุลีผุยผง
อยู่กลางดงไกลแสนไกล
ทั้งตระกูลก็ต่ำจัญไรแต่มีทรัพย์สิน
แม้อยู่สุดขอบฟ้าขอบดินก็ย่อมจะมีคนมองเห็น.
No comments:
Post a Comment