๒๗๙.ทรัพย์มากหากถ่อยแท้
วาจา
ชนไป่ชอบหูตา ติดต้อง
น้อยทรัพย์อับยศถา ทรามรูป
แต่เพราะถ้อยคำพร้อง
เพริศสิ้นทั้งมวล ฯ
คำแปลศัพท์
ถ่อยแท้วาจา—คำพูดชั่วช้า ไม่เพราะเสนาะโสต
ชน—คนทั่วไป
อับยศถา—ไร้ยศถาบรรดาศักดิ์ (ถ้าเขียน อัปยศ แปลว่ายศน้อย,ยศต่ำ)
ทรามรูป—รูปร่างไม่หล่อเหลา
เพราะ—ไพเราะ
ถ้อยคำพร้อง—ถ้อยคำที่พูด
เพริศ—งาม,ดียิ่ง
สิ้นทั้งมวล—หมดทุกอย่าง
ถอดความ
ถึงจะมีทรัพย์หากพูดจาหยาบช้า
คนเขาก็ไม่ชอบหน้าไม่ปรารถนาจะเข้าใกล้
ถึงจะต่ำต้อยหากยากไร้ทั้งรูปร่างก็แสนทราม
แต่ถ้าวาจางามก็นับว่าเลิศหมดทุกประการ.
๒๗๗.ก้านบัวบอกลึกตื้น
ชลธาร
No comments:
Post a Comment