๓๕๙.เสน่หาอย่าปล่อยสิ้น
สุดสัจ
ยั้งยั้งฟังรหัส จึ่งพร้อง
คนนิ่งจึ่งเอาอรรถ อันลับ
แสดงนา
คนกากปากเป็นฆ้อง
อย่าใกล้กลัวมันฯ
คำแปลศัพท์
เสน่หา—รัก
สุดสัจ—ความจริงทั้งหมด, เรื่องจริงทั้งหมด,ความจริงทุกอย่าง
ยั้งยั้ง—ยับยั้ง,ขยัก, เพลาๆ
รหัส—ความลับ, เหตุลับ, เรื่องลับ
พร้อง—พูด,บอก
คนนิ่ง—คนสงบ,คนไม่พูดพร่ำเพรื่อ
จึ่ง—จึง
อรรถ—ข้อความ, เรื่องราว
คนกาก-คนเหลือเดน, คนไม่ดี,คนโว
ปากเป็นฆ้อง—พูดจาโฉงเฉงไม่ดูกาลเทศะ,พูดเสียงดังไม่ระวังคำพูด
ถอดความ
ถ้าจะรักอย่าปล่อยใจให้หลงจนลืมสัตย์
จะพูดก็จงรั้งให้ชัดแล้วจึงเอื้อนเอ่ย
คนนิ่งๆจึงควรเปิกเผยให้รู้ความลับ
คนต่ำปากพร่ำไม่เป็นศัพท์ อย่าเข้าใกล้กลัวปากมันจะคุยโว
No comments:
Post a Comment